Adembenemende uitzichten Halong Bay

Wij werden wederom bij het Pacific Hotel in Hanoi opgehaald voor onze volgende trip naar Halong Bay. Van tevoren genoten wij nog van een heerlijk (gratis!, wat een service) ontbijtje. In de bus met Noren en Zuid-Koreanen hebben wij verder geslapen, want in de trein vanuit Sapa was daar niet veel terecht van gekomen. Onderweg nog het programma gehoord en uiteindelijk na 220 kilometer konden wij aan boord. Aan de kade stonden honderden toeristen. Gingen deze mensen allemaal tegelijk de zee op? Wij hoopten van niet. Uiteindelijk viel dat gelukkig mee. Onze boot was behoorlijk luxe met nette kamers en vriendelijk personeel. De lunch bestond uit vis (gevulde krabbetjes), patat, koolsalade en gebakken kip.

Wat is Halong Bay?

- 1969 karsteilanden
- Werelderfgoed Unesco
- Huisjes op het water
- Grotten en strandjes

Bij goed weer kan je er ook nog kajakken, maar het was helaas behoorlijk fris.
Na een heerlijke nachtrust (geen deining hier!) begon om 07.30 uur al het ontbijt. Normaal gesproken altijd op tijd, maar dit keer zat iedereen al te eten. Tja...
Wel kozen we op de tweede dag voor de extra excursie op een bamboeboot. Erg gelachen met de Koreanen door foto's van elkaar te maken. Er was zelfs een aapje te zien. Tevens ook langs een schooltje gevaren en een binnenmeertje gezien. Je komt hier echt ogen te kort.
We konden het goed vinden met een Noors echtpaar. Leuke discussies.
Aan al het moois kwam op de tweede dag rond het middaguur een einde. Wij kregen nog een lunch in een restaurantje en gingen weer terug naar Hanoi.
Hier haalden we ons treinticket voor Hue op. Eigenlijk wilden we per taxi naar het station gebracht worden, maar door de enorme drukte was er geen beginnen aan. Dan maar gezond lopen met onze koffers. Toen we bij station B waren aangekomen bleken wij hier niet te moeten zijn. Na wat gevraag (met handen en voeten kom je hier heel ver) kwamen wij bij het hoofdstation aan. Een en al onduidelijkheid waar we ons treinticket moesten bevestigen. Bij het openen van de wachtruimte voor de internationale trein werden wij weggestuurd. Deze onvriendelijkheid waren we niet gewend, maar de lichaamstaal van de beambte sprak boekdelen. We hadden nog wel even zin in een hot-dog en toevallig verkochten ze dat. De openbare betaalde wc's op de stations zijn niet om aan te zien. Voordat de trein vertrok, hebben wij nog genoten van heerlijke Vietnamese koffie. Vijftien uur later en ongeveer 600 km verder zouden we aankomen in Hue (midden Vietnam)...Hierover later meer!


Groet,
Erwin.

P.s. inmiddels zijn we in Hue. Hier blijven we maar 1 dag en reizen door naar Hoi An per bus.