Een laatste Vietnamese groet
Door: eamigos1979
Blijf op de hoogte en volg Erwin
24 Januari 2011 | Vietnam, Hanoi
Hallo allemaal,
Hierbij al weer het laatste verslag van een mooi land (in ontwikkeling). In Mui Ne hebben we voor het eerst de zon zien schijnen. De volgende dag was echter behoorlijk regenachtig. Het kwam met bakken eruit. Gelukkig hadden we onze excursie in de middag gepland. Wij werden opgehaald door een jeep. Eerst gingen we naar een beekje. Hier zijn we doorheen gelopen. Niet heel bijzonder, maar wel een mooi uitzicht. Op de terugweg werden wij door een jongen gevraagd te doneren. Volgens hem was het te weinig voor de baby, maar goed wij weten ondertussen wel beter. Dit is natuurlijk een goudmijntje. Iedere dag meerdere mensen begeleiden. Best vervelend dat hij het geld te weinig vond. Daarna zijn we naar de witte zandduinen gereden. Onderweg kwamen we nog een kudde koeien tegen. Erg verrassend. Zo'n mooi gebied. Hier hebben we nog een plankje meegenomen. Naar boven gelopen en dat viel niet echt mee. Het uitzicht was adembenemend.
Daarna zijn we naar beneden gegleden. Een echte zandstraal over je hele lichaam. Vervolgens gingen we nog naar de rode zandduinen. Deze waren minder mooi, maar de gloed door de ondergaande zon was wel de moeite waard. 's Avonds hebben we nog naar de kade gelopen. Al weer de laatste uurtjes.
Afgelopen zondagochtend moesten wij nog betalen voor ons verblijf. De receptie bleek gesloten te zijn. Aangezien de bus al snel zou komen, heb ik toen maar een Vietnamese vrouw aangesproken. Deze heeft de eigenaar erop geattendeerd dat wij graag wilden betalen. Al met al kwam alles goed. De hele ochtend kwamen er diverse stortbuien naar beneden. De bus naar Saigon kwam vervolgens prima op tijd. Daar zijn we gistermiddag aangekomen. Wat een verschil. Werkelijk een chaos met scooters, toeristen....
We zitten nu in het backpackersgebied van Saigon. Helaas weinig bezienswaardigheden buiten de markt en een kathedraal om. Wel heb je hier leuke cafés, restaurantjes...
Wat opvalt is dat door de explosie van bouwen, toerisme er hier ook een keerkant hier te merken is. Er wordt hier gebedeld. Zelfs kleine kinderen.
Chu Ci Tunnels
Vanmorgen (maandag) zijn we naar de Chu Ci tunnels gegaan. Hier hebben de Amerikanen gevochten tegen de Chu Ci mensen, Vietcong en Zuid-Vietnamese militie. De minibus kwam prima op tijd. Na een korte stop bij een fabriek waar ze schilderijen verkopen zijn we aangekomen bij het Ben Dinh gebied. Indrukwekkend en bizar. We hebben gekropen in het gangenstelsel (drie verdiepingen) waarvan er nu nog 20% sinds de oorlog is overgebleven. Onze gids vertelde ons vele feiten en was goed te begrijpen. Verder kon je nog schieten. Echter dit was meer een kermisattractie. Jammer (maar wel weer goed voor hun inkomsten!).
Heel vernuftig hoe de Vietnamezen te werk gingen. Allerlei vallen, manieren van koken en valstrikken (peper tegen de honden die gingen zoeken) zorgden ervoor dat de aanval uiteindelijk werd gewonnen.
Verder valt op dat men de oorlog nogal rooskleurig en grappig voorstelt.
Al met al interessant en in een halve dag krijg je een prima indruk.
Vietnamese misverstanden...
Een opsomming van alle grappige gebeurtenissen.
- Red wine besteld in Hoi An. We kregen witte wijn.
- Vele toetjes en shakes, waarbij de ingrediënten op waren. Al met al zijn wij de moeilijkste niet en bestelde we wat anders.
- Thai Curry besteld en we kregen een cocktail. "Remember you" werd aardig boos gezegd. Uiteindelijk kwam ik erachter dat er geen curry kwam en dat het om miscommunicatie ging.
- Bij de Bin Dinh markt in Saigon werd ons verteld dat deze ging sluiten. Bij nader inzien was dat een afleidingsmanoeuvre om ons in de riksja naar een andere markt te leiden. We zijn uiteindelijk gewoon naar binnen gegaan. Een aanrader!
Al met al verstaan ze je hier niet altijd en lijkt het of ze Engels spreken niet belangrijk vinden. Met een lach wordt alles weer goed opgelost!
Voor de liefhebbers, komen er nog meerdere foto's als ik weer thuis ben in het Nederlandse.
Het was een groot avontuur. Meestal aardige mensen, goed eten en de excursies maakte het compleet. Op naar het "normale leven" in Nederland.
Groet en tot ziens,
Erwin.
Hierbij al weer het laatste verslag van een mooi land (in ontwikkeling). In Mui Ne hebben we voor het eerst de zon zien schijnen. De volgende dag was echter behoorlijk regenachtig. Het kwam met bakken eruit. Gelukkig hadden we onze excursie in de middag gepland. Wij werden opgehaald door een jeep. Eerst gingen we naar een beekje. Hier zijn we doorheen gelopen. Niet heel bijzonder, maar wel een mooi uitzicht. Op de terugweg werden wij door een jongen gevraagd te doneren. Volgens hem was het te weinig voor de baby, maar goed wij weten ondertussen wel beter. Dit is natuurlijk een goudmijntje. Iedere dag meerdere mensen begeleiden. Best vervelend dat hij het geld te weinig vond. Daarna zijn we naar de witte zandduinen gereden. Onderweg kwamen we nog een kudde koeien tegen. Erg verrassend. Zo'n mooi gebied. Hier hebben we nog een plankje meegenomen. Naar boven gelopen en dat viel niet echt mee. Het uitzicht was adembenemend.
Daarna zijn we naar beneden gegleden. Een echte zandstraal over je hele lichaam. Vervolgens gingen we nog naar de rode zandduinen. Deze waren minder mooi, maar de gloed door de ondergaande zon was wel de moeite waard. 's Avonds hebben we nog naar de kade gelopen. Al weer de laatste uurtjes.
Afgelopen zondagochtend moesten wij nog betalen voor ons verblijf. De receptie bleek gesloten te zijn. Aangezien de bus al snel zou komen, heb ik toen maar een Vietnamese vrouw aangesproken. Deze heeft de eigenaar erop geattendeerd dat wij graag wilden betalen. Al met al kwam alles goed. De hele ochtend kwamen er diverse stortbuien naar beneden. De bus naar Saigon kwam vervolgens prima op tijd. Daar zijn we gistermiddag aangekomen. Wat een verschil. Werkelijk een chaos met scooters, toeristen....
We zitten nu in het backpackersgebied van Saigon. Helaas weinig bezienswaardigheden buiten de markt en een kathedraal om. Wel heb je hier leuke cafés, restaurantjes...
Wat opvalt is dat door de explosie van bouwen, toerisme er hier ook een keerkant hier te merken is. Er wordt hier gebedeld. Zelfs kleine kinderen.
Chu Ci Tunnels
Vanmorgen (maandag) zijn we naar de Chu Ci tunnels gegaan. Hier hebben de Amerikanen gevochten tegen de Chu Ci mensen, Vietcong en Zuid-Vietnamese militie. De minibus kwam prima op tijd. Na een korte stop bij een fabriek waar ze schilderijen verkopen zijn we aangekomen bij het Ben Dinh gebied. Indrukwekkend en bizar. We hebben gekropen in het gangenstelsel (drie verdiepingen) waarvan er nu nog 20% sinds de oorlog is overgebleven. Onze gids vertelde ons vele feiten en was goed te begrijpen. Verder kon je nog schieten. Echter dit was meer een kermisattractie. Jammer (maar wel weer goed voor hun inkomsten!).
Heel vernuftig hoe de Vietnamezen te werk gingen. Allerlei vallen, manieren van koken en valstrikken (peper tegen de honden die gingen zoeken) zorgden ervoor dat de aanval uiteindelijk werd gewonnen.
Verder valt op dat men de oorlog nogal rooskleurig en grappig voorstelt.
Al met al interessant en in een halve dag krijg je een prima indruk.
Vietnamese misverstanden...
Een opsomming van alle grappige gebeurtenissen.
- Red wine besteld in Hoi An. We kregen witte wijn.
- Vele toetjes en shakes, waarbij de ingrediënten op waren. Al met al zijn wij de moeilijkste niet en bestelde we wat anders.
- Thai Curry besteld en we kregen een cocktail. "Remember you" werd aardig boos gezegd. Uiteindelijk kwam ik erachter dat er geen curry kwam en dat het om miscommunicatie ging.
- Bij de Bin Dinh markt in Saigon werd ons verteld dat deze ging sluiten. Bij nader inzien was dat een afleidingsmanoeuvre om ons in de riksja naar een andere markt te leiden. We zijn uiteindelijk gewoon naar binnen gegaan. Een aanrader!
Al met al verstaan ze je hier niet altijd en lijkt het of ze Engels spreken niet belangrijk vinden. Met een lach wordt alles weer goed opgelost!
Voor de liefhebbers, komen er nog meerdere foto's als ik weer thuis ben in het Nederlandse.
Het was een groot avontuur. Meestal aardige mensen, goed eten en de excursies maakte het compleet. Op naar het "normale leven" in Nederland.
Groet en tot ziens,
Erwin.
-
24 Januari 2011 - 12:00
Wiim.:
Hallo Erwin,
Bedankt voor je duidelijke en boeiende reisverslagen,je hebt gelukkig geen tunnelvisie ha ha,ik maak graag gebruik van je foto verslag tzt en wens je nog een prettig verbllijf, en een interesante reis terug. Groet.
-
25 Januari 2011 - 17:30
Marieke:
Wel snel voorbij 3 weken, ik dacht dat je nog een week te gaan had.
Fijne terugreis Gr -
28 Januari 2011 - 14:10
Ria En Deeqo:
Welkom terug in Nederland -
28 Januari 2011 - 14:10
Namens Rob:
Ook welkom terug van ROb.
(zijn reactie was, ja doe maar) -
28 Januari 2011 - 14:12
Jaap:
Hoop dat je het fijn gehad hebt, verwacht wel veel foto's te zien. -
28 Januari 2011 - 14:12
Jaap:
Hoop dat je het fijn gehad hebt, verwacht wel veel foto's te zien. -
06 Februari 2011 - 11:34
Elisabeth:
Mooi reisverslag Erwin, ik had er al een paar gelezen maar het is zondag DUS alle tijd voor jullie totale ervaring in Vietnam.
Geniet nog lekker na en pluk de dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
